“Ik heb een goed feedbackgesprek gehad met mijn collega,” zei iemand laatst tegen mij. “Die collega vond het niet leuk, maar ik heb kunnen vertellen wat me dwarszat. Volgende week praten we verder.”
Ik kon me voorstellen dat de ontvanger het gesprek als minder prettig ervoer. Wanneer iemand je vertelt wat hem of haar dwarszit, is dat meestal geen goed nieuws. Voor je het weet, schiet je in de verdediging, verlies je de verbinding en is het leereffect beperkt.
Dit deed me denken aan een eerder gesprek over feedback geven. Mijn gesprekspartner was geen voorstander van feedback geven omdat het vaak negatief wordt benaderd. Feedback gaat negen van de tien keer over wat je niet prettig vindt aan de ander en niet over je eigen aandeel in de interactie.
Feedback geven en ontvangen is gebruikelijk in organisaties en wordt als noodzakelijk gezien om te kunnen leren en functioneren. Maar is dat wel zo?
Feedback is waardevol, mits het oordeelloos gebeurt. Dit begint bij feitelijke waarneming: wat een vlieg op de muur kan zien en horen, zonder interpretatie. Vanuit deze waarneming kan de feedbackgever aangeven wat goed en minder goed werkte en hoe dit werd geïnterpreteerd. De ontvanger kan dan aangeven welke feedback hem of haar raakt en wat hij ter harte neemt. Zo voelt de ontvanger zich niet aangevallen en blijft de relatie intact, wat essentieel is voor samenwerking.
Wat zijn jouw ervaringen met feedback geven en ontvangen?
hashtagorganisatieontwikkeling hashtagteamontwikkeling hashtagleiderschap hashtagverbeelders hashtagfeedback
